چگونه عکس شفاف بگیریم [اصول پایه عکاسی] قسمت سیزدهم

Wednesday، ۹ Tir ۱۴۰۰

چگونه عکسی شفاف و واضح بگیریم؟

هر عکاسی دوست دارد عکسی شفاف تر بگیرد. در این مقاله ما تمام جزئیات را از اول تا اخر برای گرفتن عکسی شفاف توضیح می دهیم.

یکی از عواملی که عکاسی را خسته کننده و حوصله سر بر می کند نرمی و تاری عکس ها است.عکس هایی شفاف خیلی نسبت به عکس های نرم جذاب تر و زیبا تر هستند. واقعا ناامید کننده اس اگر زمانی که شما از لحظه ای خاص و مهم عکس برداری می کنید و عکس نرم/ تار یا بدون فوکوس می شود.پس در این مقاله ما به شما تکنیک هایی که خودمان استفاده می کنیم که همیشه عکسمان شفاف و واضح به دست اید .

بیاین با دلایلی که ممکن است باعث تاری عکس شوند شروع کنیم :

1.در استفاده از سرعت شاتر طولانی ممکن است در زمان عماسی دستتان بلرزد که باعث ایجاد شدن تاری در عکس می شود.

2. سوژه شما ممکن است در حال حرکت باشد و باعث تاری حرکت شود ، که با سرعت شاتر طولانی تر بدتر می شود.

3.اگر فوکوس انجام شده ضعیف باشد باعث ایجاد تصویری نرم می شود.

4.ممکن است لنز شما خوب نباشد یا لنز شما اصلا قادر به گرفتن عکسی شفاف نباشد.

5.ممکن است ISO شما روی عدد بسیار بالایی تنظیم شده باشد که در نتیجه باعث ایجاد نویز های بسیار زیاد و توجه کمتر به جزئیات می شود.

برای بر طرف کردن این مشکلات شما باید همزمان به همه آنها بپردازید ، این امر به دستیابی به وضوح مطلوب کمک می کند. چند دلیل دیگر نیز وجود دارد که باعث ایجاد تاری عکس می شود ، که در زیر به آنها اشاره خواهم کرد.

چگونه تصویری شفاف بگیریم؟

1.تنظیم درست ISO :

با تنظیم کردن ISO دوربینتان در کمترین مقدار ممکن(ISO پایه) مثلا در دوربین من عدد ISO پایه 200 است.به یاد داشته باشید که ISO پایه دوربین شما عکسی با کیفیت بالا و شفافیت بسیار زیاد را به شما تحویل می دهد.هرچقدر که عدد ISO (حساسیت سنسور) شما بیشتر باشد نویز بیشتری در عکس شما ایجاد می شود.من به شما پیشنهاد می کنم که مقاله ما را در رابطه با ISO بخوانید.

2.استفاده از قانون نگه داشتن دست :

اگر شما از لنزی دارید که بزرگنمایی ان از 100 میلی متر بیشتر است من به شما استفاده از قانون عکس برداری دستی را پیشنهاد می کنم که بیان می کند سرعت شاتر باید معادل فاصله کانونی تنظیم شده روی لنز یا سریعتر باشد. به عنوان مثال ، اگر لنز خود را در 125 میلی متر بزرگنمایی کنید ، سرعت شاتر شما باید حداقل 1/125 ثانیه باشد.

به خاطر داشته باشید که این قانون در مورد دوربین های 35 میلیمتری فیلم و دیجیتال اعمال می شود ، بنابراین اگر شما یک دوربین سطح پایین DSLR یا بدون آینه با ضریب برش (نه فریم کامل) دارید ، باید ریاضیات را بر این اساس انجام دهید. برای دوربین های Nikon با ضریب برش 1.5 برابر ، فقط نتیجه را در 1.5 ضرب کنید ، در حالی که برای دوربین های Canon ، در 1.6 ضرب کنید. اگر لنز بزرگنمایی مانند 18-135 میلی متر دارید (برای سنسورهای Nikon DX) ، "حداقل سرعت شاتر" را در طولانی ترین فاصله کانونی لنز (135 میلی متر) تنظیم کنید که 1/200 ثانیه است. در اینجا چند نمونه آورده شده است:

50mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/75 (50mm x 1.5)

100mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/150 (100mm x 1.5)

150mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/225 (150mm x 1.5)

200mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/300 (200mm x 1.5)

300mm on Nikon DX (D3500/D5600/D7500): 1/450 (300mm x 1.5)

فراموش نکنید که این تنها بر تاری ناشی از لرزش دوربین تأثیر می گذارد. اگر از سوژه ای که به سرعت حرکت می کند عکس می گیرید ، برای بدست آوردن یک تصویر واضح ، ممکن است به سرعت شاتر سریعتر از این نیاز داشته باشید.

3.با دقت حالت دوربین خود را انتخاب کنید :
وقتی که من در محیطی کم نور عکاسی می کنم %99 مواقع دوربینم را در حالت الویت دیافراگم و دیافراگم را روی باز ترین حالت لنزم قرار می دهم-بیشترین مقدار دیافراکم با کمترین مقدار f برابری می کند.اکثرا این در محدوده f/1.4 تا f/5.6 با توجه به لنز است. (به عنوان مثال ، با لنز Nikon 35mm f / 1.8 ، من دیافراگم را در حداکثر مقدار f / 1.8 تنظیم می کنم.) دوربین به طور خودکار صحنه را اندازه گیری می کند و حدس می زند سرعت شاتر برای نمایش مناسب تصویر چقدر باشد. با جبران نوردهی به راحتی می توانید حدس دوربین را تنظیم کنید. بنابراین ، دوربین خود را در حالت اولویت دیافراگم تنظیم کنید و دیافراگم را در کمترین عدد f ممکن تنظیم کنید.

اندازه گیری خود را روی "Matrix" در Nikon یا "Evaluative" در Canon تنظیم کنید ، به طوری که کل صحنه برای تخمین سرعت صحیح شاتر ارزیابی می شود.

4.انتخاب سرعت شاتری به اندازه کافی سریع :

پس از آنکه دوربین خود را در اولویت دیافراگم تنظیم کرده و حالت اندازه گیری صحیح را انتخاب کرده ، آن را به سوژه ای که می خواهید از آن عکس بگیرید نشان دهید و شاتر را نیمه فشار دهید. با انجام این کار باید سرعت شاتر در پایین منظره یاب به شما نشان داده شود.

اگر سرعت شاتر 1/100 یا بیشتر نشان داده می شود ، باید خوب باشید ، مگر اینکه هر چیزی در عکس شما به سرعت در حال حرکت است (یا اگر از لنز تله بلند استفاده می کنید ؛ قانون نگه داشتن دست را بخاطر بسپارید). یک یا دو تصویر بگیرید و ببینید آیا در تصویر خود تاری دارید. من معمولاً تصاویر خود را در پشت دوربین 100٪ مرور می کنم و مطمئن می شوم که هیچ چیز تار نیست. اگر هر چیزی در عکس شما تار است - کل تصویر یا فقط یک سوژه با سرعت بالا - از سرعت شاتر سریعتر مانند 1/200 یا 1/500 ثانیه استفاده کنید.

از طرف دیگر ، اگر سرعت شاتر زیر 100/1 باشد ، ممکن است به این معنی باشد که شما به راحتی نور کافی ندارید. اگر در خانه نیستید ، باز کردن پنجره ها برای ورود نور یا روشن شدن چراغ ها به افزایش سرعت شاتر کمک می کند. ثبت عکس های واضح سریعتر از 1/100 ثانیه دستی هنوز امکان پذیر است ، اما هرچه سرعت شاتر شما بیشتر شود دشوارتر می شود.

5.استفاده از ISO در مکان های تاریک :

اگر همچنان عکس های شما تار می شود سعی کنید دوربین را ثابت و بدون لرزش نگه دارید و عکسی دیگر بیاندازید. . اگر این کمکی نکرد ، سرعت شاتر را به اندازه کافی سریع برای گرفتن عکس های واضح تنظیم کنید و به جای آن ISO خود را بالا ببرید. این کار را می توانید از طریق Auto ISO (توضیح داده شده در بخش بعدی) یا افزایش دستی ISO انجام دهید. در محیط های تاریک ، استفاده از ISO بالا برای دستیابی به سرعت شاتر سریع غیر معمول نیست. اگرچه این نویز / دانه بیشتری به عکس اضافه می کند ، اما معمولاً بهتر از گرفتن یک عکس تار است.

ISO.6 خودکار را فعال کنید :
اکثر دوربین های جدید امروزه دارای ISO خودکار هستند که در گرفتن عکسی شفاف بسیار کمک می کند. بنابراین ان را روی حالت روشن بگذارید و بیشترین مقدار حساسیت را روی ISO 1600 تنظیم کنید.

اگر می توانید حداقل سرعت شاتر را انتخاب کنید ، آن را روی "خودکار" نیز تنظیم کنید ، که به طور خودکار خود دوربین لرزش دستان شما را بگیرد! اگر این گزینه را ندارید ، "حداقل سرعت شاتر" را روی 1/100 ثانیه تنظیم کنید.

این یک ویژگی مفید است زیرا ، اگر مقدار نور ورودی به لنز کاهش یابد و سرعت شاتر به کمتر از 1/100 ثانیه برسد ، دوربین به طور خودکار ISO را افزایش می دهد تا سرعت شاتر بالاتر از 1/100 ثانیه یا بالاتر از آن باشد قانون نگه داشتن دست

اگر لرزش دست دارید ، توصیه می کنم "حداقل سرعت شاتر" را با چیزی در حدود 1/200 یا 1/250 افزایش دهید. یا اگر گزینه "خودکار" حداقل سرعت شاتر را دارید ، فقط برای قرار گرفتن در سمت امن ، آن را به "سریعتر" اولویت دهید. همچنین به مقاله جداگانه ما در مورد چگونگی نگهداری دستی دوربین تا حد امکان پایدار مراجعه کنید.

بعضی از دوربین ها از ویژگی ISO خودکار برخوردار نیستند. در این صورت ، برای انجام همان کار باید ISO را به صورت دستی تنظیم کنید. فقط ISO خود را در محیط های تاریک افزایش دهید تا سرعت شاتر در سطح معقولی حفظ شود. من توصیه نمی کنم ISO را بالاتر از ISO 1600 یا شاید ISO 3200 قرار دهیم. چرا که نه؟ خیلی ساده ، هر چیزی بالاتر از آن در DSLR های سطح ورودی نویز زیادی تولید می کند ، که تأثیر منفی بر کیفیت کلی تصویر دارد. در DSLR های قدیمی تر مانند Nikon D90 / D200 / D3000 / D5000 ، ممکن است بخواهید حداکثر ISO را تا 800 نگه دارید.

7.دوربین خود را ثابت نگه دارید :
در حالی که دوربین را در دست دارید ، بین سرعت شاتر دوربین و تصاویر تار رابطه مستقیم وجود دارد. هرچه سرعت شاتر بیشتر باشد (به ویژه زیر 100/1 ثانیه) ، احتمال تاری تصاویر بیشتر می شود. چرا؟ زیرا در حالی که دوربین را در دست دارید ، عواملی مانند وضعیت شما ، تنفس ، تکنیک نگه داشتن دوربین همه نقش مهمی در تثبیت دوربین و تولید تصاویر بدون لرزش دارند.

تصور کنید که یک اسلحه را روی دست گرفته اید. هنگام تلاش برای شلیک نمی خواهید حرکت کنید - باید تا آنجا که ممکن است ثابت و ثابت بایستید ، سهام را محکم به شانه بکشید ، بازدم کنید و سپس شلیک کنید. همین تکنیک برای عکاسی شما بسیار مفید است ، به ویژه هنگامی که مجبورید با سرعت کم شاتر کنار بیایید.

من به شما توصیه می کنم که دوربین را همان طور که یک اسلحه به دست میگیرید به دست بگیرید(به جای اینکه دست شما روی دکمه شاتر است تا ماشه) یک پا جلو و پای دیگر را کمی عقب تر بذارید تا تعادلتان به هم نخورد.

8.روی سوژه خود با دقت فوکوس کنید :

نحوه فوکوس کردن درست و حل مشکلات فوکوس کردن را یاد بگیرید. این مورد بسیار مهم است ، زیرا فوکوس دوربین مستقیماً بر وضوح تصویر تأثیر می گذارد. اولین چیزی که باید یاد بگیرید این است که چگونه می توان بین لرزش دوربین / تاری حرکت و مشکل فوکوس تفاوت قائل شد

اگر سوژه در تصویر شما تار است ، اما چیزی نزدیکتر به دوربین یا دورتر کاملاً در فوکوس و شارپ است ، به احتمال زیاد مسئله فوکوس است. اگر کل تصویر تار است و هیچ چیزی واضح نیست ، به طور کلی به دلیل استفاده بیش از حد از سرعت شاتر دستی است. و سرانجام ، اگر شیئی که در عکس شما حرکت می کند در مسیر حرکت مبهم و دارای رگه باشد ، سرعت شاتر آنقدر زیاد نیست که بتواند حرکت سوژه را از بین ببرد. این یک مشکل تمرکز نیست. از سرعت شاتر سریع تری استفاده کنید.

اگر شما توانایی ایجاد یک فوکوس خوب را ندارید در اینجا چندین توصیه به شما می کنم که ممکن است کمکتان کند :

کمبود نور ممکن است باعث گیجی فوکوس خودکار بشود در نتیجه باعث اختلال در فوکوس کردن شما بشود همیشه در نظر داشته باشید که مقدار نور مورد نیاز برای دوربین شما فراهم باشد تا به راحتی فوکوس کنید.

نقطه وسط فوکوس شما عموما دقیق ترین نقطه فوکوس دوربین شماست . اگر به دلیل تمرکز خود در جای دیگری مشکلی ندارید ، توصیه می کنم آن را به مرکز برگردانید ، تمرکز کنید و دوباره ترکیب کنید.

بسیاری از دوربین ها به شما امکان می دهند بدون لمس دکمه انتشار شاتر ، یک دکمه جداگانه برای فوکوس انتخاب کنید. من دوربین خود را به این روش تنظیم می کنم ، و فقط با انگشت شست خود تمرکز می کنم ، در حالی که ماشه شاتر را با انگشت اشاره فشار می دهم. این به عنوان فوکوس دکمه برگشت شناخته می شود. اگر با فشردن دکمه شاتر آشنا هستید ، مدتی طول می کشد تا به فوکوس دکمه عقب عادت کنید. با این حال ، ممکن است یک بار که آن را امتحان کنید ، مفید باشد.

سیستم فوکوس خودکار دوربین با مشاهده کنتراست در اطراف منطقه فوکوس کار می کند. به عنوان مثال ، اگر سعی کنید دوربین خود را بر روی یک دیوار سفید تمیز متمرکز کنید ، هرگز قادر به دستیابی به فوکوس نخواهد بود ، زیرا دوربین هیچ قسمت کنتراست را نمی بیند. از طرف دیگر ، اگر یک دیوار سفید با یک شی تاریک روی آن دارید و نقطه فوکوس خود را بین دیوار و جسم قرار می دهید ، دوربین شما فوراً فوکوس صحیح را بدست می آورد. توصیه من این است که نقطه کانونی مستطیل شکل را روی منطقه ای با بیشترین کنتراست قرار دهید. به عنوان مثال: لبه های اشیا ، خطوطی که رنگ های مختلف ، اعداد و حروف چاپ شده روی اشیا را از هم جدا می کند.

چندین بار تمرکز کنید تا زمانی که در منظره یاب به وضوح ببینید که شی در کانون توجه است. برای این مورد ، شما باید یک منظره یاب خوب و دید خوبی داشته باشید. بعضی از DSLR های سطح پایین منظره یاب بسیار کوچکی دارند و دیدن اینکه آیا تمرکز صحیحی دارید یا حتی گاهی اوقات غیرممکن است. متأسفانه اگر نتوانید با نگاه کردن به منظره یاب متوجه شوید که موضوع در کانون توجه است ، کارهای زیادی نمی توانید انجام دهید ، بنابراین در حالی که دائماً فوکوس را دوباره تنظیم می کنید ، چندین عکس بگیرید و تصاویر را روی LCD دوربین مرور کنید.

9.کم کردن مقدار تاری سوژه در حال حرکت :

اگر شما از یک فرد عکاسی می کنید به انها بگویید که ثابت بمانند و حرکت نکنند زمانی که شما قصد عکاسی را دارید.زمانی که شما با سرعت شاتر کم کار می کنید حتی اگر شما همه چیز را هم به درستی انجام دهید باز ممکن است که عکس شما تار شود اگر سوژه شما زمانی که شاتر باز است حرکت کند. به این حرکت تاری گفته می شود. گاهی اوقات افراد اثر تاری حرکت را دوست دارند ، به ویژه برای اجسام با سرعت بالا مانند اتومبیل. برای بازتولید این جلوه در دوربین ، دوربین خود را روی حالت Shutter-Priority قرار دهید ، سپس شاتر را روی 100/1 ثانیه یا کمتر تنظیم کنید. از سوژه خود بخواهید که دست خود را به سرعت حرکت دهد ، در حالی که بدن را حرکت نمی دهد. در نتیجه باید یک تصویر واضح از بدن فرد ایجاد شود ، در حالی که بر روی دست او تاری حرکت وجود دارد.

همان گونه که در عکس بالا مشاهده می کنید همه چیز شفاف است که من از عمد این عکس را با سرعت شاتر پایین 20/1 گرفتم ولی فن که در حال چرخش است کاملا تار افتاده است (تصویر با دست و بدون پایه عکاسی شده است)

در این جا یک نمونه دیگر از حرکت تار در عکس است که من در شب با استفاده از سه پایه ان را گرفتم (سرعت شاتر 2 ثانیه است).

بنابراین ، اگر می خواهید تاری حرکت داشته باشید ، از سرعت شاتر طولانی مانند 1/10 ثانیه یا حتی چند ثانیه استفاده کنید (اگر از سه پایه استفاده می کنید). اما معمولاً هنگام عکسبرداری از افراد یا اقدام به جلوگیری از تاری حرکت می کنید ، بنابراین حتماً از سرعت شاتر به اندازه کافی سریع استفاده کنید. اگر سوژه شما خیلی سریع حرکت کند ، قانون نگهداری از دست اعمال نمی شود ، زیرا همه این موارد حذف تاری بخاطر لرزش دوربین است ، نه تاری حرکت از سوژه شما. برای مثال ، برای عکسهای مرغ مگس خوار ، ممکن است 1/1000 ثانیه یا 1/2000 ثانیه تنظیم کنم و هنوز هم در پرده ها تاری ایجاد کنم!

10.محدود کننده لرزش را روشن کنید :

ممطئن شوید که محدود کننده لرزش (VR در دوربین های نیکون) یا تثبیت کننده تصویر(IS در دوربین های کنون) دوربینتان اگر این اپشن را دارد روشن کنید. بسیاری از لنزهای بزرگنمایی مصرف کننده نوعی فناوری ضد لرزش / کاهش ارتعاش در خود دارند که به فرد امکان می دهد با سرعت شاتر کمتری عکس بگیرد و همچنان تصاویر واضحی دریافت کند. اگر یکی از این لنزها را دارید ، جلو بروید و سعی کنید سرعت شاتر را به مقدار کمتری کاهش دهید. حتی می توانید در تنظیمات ISO خودکار "حداقل سرعت شاتر" را به حدود 50/1 ثانیه کاهش دهید و همچنان تصاویر واضح دریافت کنید.

11.از لنز های سزیع تر استفاده کنید :

یک لنز پرایم سریع خوب مانند لنزهای Nikon 35mm f / 1.8 DX یا 50mm f / 1.4 / f / 1.8 تهیه کنید. این لنزهای پرایم نسبتاً ارزان هستند و برای مدل f / 1.4 بین 200 تا 400 دلار متغیر هستند.

تعداد بسیار کمی از لنزهای بزرگنمایی می توانند کیفیت نوری یکسانی با لنزهای پرایم بدست آورند ، زیرا لنزهای پرایم طراحی ساده تری دارند و فقط برای یک دامنه کانونی بهینه سازی می شوند. اگرچه توانایی بزرگنمایی و کوچک نمایی را از دست می دهید ، لنزهای پرایم بسیار سریعتر از اکثر لنزهای بزرگنمایی هستند و گزینه های بسیار خوبی برای عکاسی در نور کم و پرتره هستند.

به دلیل عمق میدان کم ، لنزهای پرایم همچنین قادر به تولید تصاویر با بوکه زیبا (زمینه های تار و زیبا) هستند. وقتی اولین لنز پرایم را گرفتم ، فقط باورم نمی شد که تفاوت آن از نظر وضوح چقدر باشد. اگر قبلاً هرگز از لنزهای پرایم استفاده نکرده اید ، آن را امتحان کنید و پشیمان نخواهید شد.

12.استفاده استراتژیک ازعمق پس زمینه :

زمانی که از افراد یا حیوانات عکاسی می کنید همیشه روی نزذیک ترین چشم به شمت خودتان فوکوس کنید.این موضوع خیلی مهم است مخصوصا زمانی که با استفاده از دیافراگم بزرگ بین f/1.4 تا f/2.8 برای همین عمق پس زمینه شما خیلی کم عمق به نظر می رسد. تا زمانی که چشم سوژه تیز باشد ، به احتمال زیاد تصویر قابل قبول خواهد بود.

به طور معمول ، من چنین تصاویری را حذف می کنم ، اما خوشحالم که آن را برای این مقاله نگه داشتم. همانطور که از تصویر بالا می بینید ، من نتوانستم تمرکز صحیحی روی چشم اوزی پیدا کنم و به نوعی روی موهای او تمرکز کردم. اکنون ، آن را با این تصویر مقایسه کنید.

تفاوت در وضوح و شفافیت این دو عکس بسیاز زیاد است با اینکه من برای هر دو عکس از یک دوربین و تنظیمات یکسان استفاده کردم.

13.دیافراگمی شفاف را انتخاب کنیم :

دیافراگم همچنین در دستیابی به وضوح مطلوب نقش دارد. برای عکاسی از منظره ، من بیشتر از دیافراگم بین f / 8 و f / 11 استفاده می کنم ، در حالی که برای پرتره ها ، از دیافراگم f / 1.4 تا f / 8 استفاده می کنم ، بسته به آنچه که می خواهم با پس زمینه انجام دهم. بیشتر لنزها بین f / 5.6 و f / 8 واضح ترند ، بنابراین اگر در یک روز آفتابی روشن عکاسی می کنید ، سعی کنید دیافراگم خود را روی عددی بین f / 4 و f / 8 تنظیم کنید و ببینید آیا تفاوتی ایجاد می کند یا خیر. فقط بخاطر داشته باشید که بازی با دیافراگم عمق میدان را تغییر می دهد و بر بوکه لنز تأثیر می گذارد ، که معمولاً از جلوه های وضوح مهم ترند.

14.لنز خود را تمیز کنید :

یک عکاس آماتور یک بار به من نزدیک شد و از من راهنمایی خواست که چه کاری می تواند برای ایجاد کنتراست و وضوح بیشتر در تصاویرش انجام دهد. وقتی عنصر جلوی لنز او را دیدم ، بلافاصله پیشنهادی برای تمیز کردن لنز او ارائه دادم. آنقدر کثیف بود که باورم نمی شد او هنوز هم قادر به عکس گرفتن است. عنصر جلوی کثیف و چرب لنز تضمینی برای فوکوس نادرست دوربین و کنتراست ضعیف تصویر است. اگر نمی دانید چگونه این کار را به درستی انجام دهید ، مقاله من را در مورد نحوه تمیز کردن لنزهای DSLR بررسی کنید.

15.در شزایط با نور کم از سه پایه استفاده کنید :

برای موقعیت های کم نور یک سه پایه تهیه کنید (به مقاله من در مورد نحوه انتخاب سه پایه مراجعه کنید). برای شلیک طوفان های صاعقه ای ، آتش بازی ، چراغ های شهر و سایر وسایل جالب در شب ، یک سه پایه محکم لازم است! سه پایه ارزان قیمت طراحی شده برای دوربین های عکاسی و عکاسی را خریداری نکنید ، بلکه در یک سه پایه سنگین و محکم سرمایه گذاری کنید که بتواند از عهده دوربین DSLR یا دوربین بدون آینه پیشرفته برآید. داشتن حالت تایمر خودکار یا انتشار شاتر کابل / بی سیم نیز برای به حداقل رساندن لرزش دوربین بسیار مفید است. از آنجا که من آن را با سرعت شاتر پنج ثانیه گرفته ام ، تصویر زیر بدون سه پایه امکان پذیر نیست:

16.نحوه عکاسی درست :

دوربین خود را روی حالت "عکسبرداری مداوم" قرار دهید و سپس فقط با نگه داشتن دکمه شاتر از سوژه خود به صورت انفجاری عکس بگیرید. به خصوص اگر مانند کودکان از سوژه متحرک عکاسی می کنید ، حالت انفجار به شما کمک می کند تصویری خالص دریافت کنید. امروزه با اکثر دوربین ها می توانید حداقل 3 عکس در ثانیه خاموش کنید و اغلب بیشتر به 4 یا 5 عکس منجر می شود. با کمی تغییر جهت پیگیری موضوع ، می توانید عکسهای واضح بگیرید حتی اگر سوژه ثابت نماند. !

گاهی اوقات ، فقط به اندازه کافی از چهره (مثلاً یک بچه با خوشحالی در حال دویدن) تمرکز خواهید کرد و سپس همه چیز به دلیل حرکت تار می شود ، و شما را با یک انزوای زیبا که احساس آن لحظه را برجسته می کند ، قرار می دهد. این نکته ارزشمند توسط خواننده ما اریک ارائه شده است.

امیدوارم این مقاله راجع به نحوه عکسبرداری واضح با دوربین DSLR یا بدون آینه مورد پسند شما قرار گرفته باشد.